Danıştay 9. Daire 2021/1450 Esas 2021/4622 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1450
Karar No : 2021/4622



TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı-...
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Org. Tur. Dan. Rek. Taş. Tic. Ltd. Şti.


İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım alışlarını sahte faturayla belgelendirdiği ve bu alışlara ilişkin ödemeleri banka ve benzeri finans kurumları aracılığıyla yapmadığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, önceki yıldan devreden katma değer vergisinin azaltıldığı da dikkate alınmak suretiyle yeniden düzenlenen beyan tablosu uyarınca 2011/Ocak, Mart, Nisan, Mayıs, Temmuz ve Eylül dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ile Ocak, Mart ve Nisan dönemleri için kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ve Mayıs, Temmuz ve Eylül dönemleri için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 352. maddesi uyarınca kesilen usulsüzlük cezası ile aynı Kanun'un 353/1 ve mük. 355. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Üçüncü Dairesince, dava konusu cezalı tarhiyatın, önceki dönemden devreden katma değer vergisinden kaynaklanan kısmı yönünden verilen bozma kararına uyan Vergi Mahkemesince; davacı tarafından, 2010 yılına ilişkin salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davada Mahkemelerince, ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararla, tarhiyatın, ... Metal Yapı Market İnşaat Otomotiv Taşımacılık Reklam Organizasyon İçecek Gıda Tekstil Deri İletişim Hizmetleri Elektrik Elektronik Turizm Orman Ürünleri Sanayi Ticaret Limited Şirketine ait faturalardan kaynaklanan kısmının kaldırılmasına karar verildiğinden, dava konusu cezalı tarhiyatın, önceki dönemden devreden katma değer vergisinin anılan şirkete ait faturalar nedeniyle azaltılması sonucu oluşan vergiye isabet eden kısmında ve vergi ziyaı cezasının, usulsüzlük cezasının altında kaldığı dönemler için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 336. maddesi uyarınca kesilen usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 2.270,00-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı, yargılamanın hiçbir aşamasında vekil aracılığıyla temsil edilmediği hâlde lehine vekâlet ücretine hükmedildiği, davacı tarafından kullanılan faturaların sahte olduğu, gerçek fatura alınmadığı için de 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsuzluk cezasının hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... 'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kısmen kabulü ile kararın, davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesine ilişkin kısmının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Vergi Mahkemesi kararının, Danıştay Üçüncü Dairesinin 06/03/2019 tarih ve E:2015/11075, K:2019/1603 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, davalı idare tarafından dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davalı idarenin, Mahkeme kararının hüküm fıkrasında belirtilen vekâlet ücretine ilişkin temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
Maddenin gerekçesinde ise madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
Uyuşmazlıkta, Vergi Mahkemesince, davanın kabulü yolunda hüküm kurularak davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmiş ise de davacının, davayı vekili aracılığıyla takip etmediği görüldüğünden, davacı lehine avukatlık ücretine hükmedilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu husus, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan, düzeltilmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden, hüküm fıkrasında yer alan "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen ...-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine" ibaresi çıkarılmak suretiyle, kararın vekâlet ücreti yönünden düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, vekâlet ücretine ilişkin kısmının, yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.