MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/10/2011 gün ve 2011/202 Esas, 2011/303 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 21/11/2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 10/10/2014 tarihinde ""hırsızlık"" suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 08/09/2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Denizli 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/06/2015 gün ve 2014/593 Esas, 2015/524 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığı ve UYAP incelemesinde ilgili dava hakkında 19/06/2019 tarihli ek kararla uzlaşma sağlandığından bahisle düşme kararı verildiği, ancak sanığın güncel adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/01/2016 gün ve 2015/877 Esas, 2016/126 Karar sayılı ve 16/05/2016 tarihinde kesinleşen ilamına göre 22/12/2011 tarihinde uzlaşmaya tabi olmayan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu işlediği ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklanma koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.