17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/350 Karar No: 2019/7372 Karar Tarihi: 15.05.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/350 Esas 2019/7372 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edildi. Sanığın adli sicil kaydında geçen ve tekerrüre esas alınan Tarsus Asliye Ceza Mahkemesi’nin mahkumiyetine konu suçun hırsızlık suçuna ait olduğu ve uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler temyizde reddedildi. Ancak, en son hırsızlık suçu için eylemin tek hırsızlık suçunu oluşturduğuna dair ilkeye uyulmadığı ve fazla ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle mahkumiyet hükmü bozuldu. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 43 maddeleri bu kararda geçen kanun maddeleridir.
17. Ceza Dairesi 2019/350 E. , 2019/7372 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Tarsus 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/117 Esas ve 2009/545 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun, 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alınan bu suçtan dolayı uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekeceği, tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden bozma sebebi yapılmamıştır. 1) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ün temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Ayrıntıları Ceza Genel Kurulu"nun 06.10.2015 tarih, 2014/2-208 Esas ve 2015/304 Karar sayılı ilamındaki “Çalınan eşyalar farklı kişilere ait olsa bile aynı konuttan, aynı zaman diliminde çalınan bu eşyalar üzerinde konutu birlikte kullanan mağdurların müşterek zilyet durumunun söz konusu olacağı, eylemin tek bir hırsızlık suçunu oluşturacağı” ilkesi gereği; eylemin tek hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinden uygulama yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, sonuç cezanın 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.