Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5521 Esas 2019/7371 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5521
Karar No: 2019/7371
Karar Tarihi: 15.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5521 Esas 2019/7371 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve nitelendirme açısından usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, sanık hakkında uzun süreli hapis cezası ertelenmiş olmasına rağmen cezasından tamamen feragat edilmesine karar verilmemiş ve TCK'nın 53. maddesi uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararının da dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Hüküm fıkrasındaki, sanığın TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen haklarından yoksun bırakılmasına ve yargılama giderlerinin sanıktan tahsili ile Hazine'ye irat kaydına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK Madde 53/1-a, TCK Madde 53/1-c, TCK Madde 53/1-d, TCK Madde 53/1-e, TCK Madde 53/2, TCK Madde 53/3, 5237 sayılı TCK ve 1412 sayılı CMUK Madde 322.

17. Ceza Dairesi 2018/5521 E. , 2019/7371 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına; anılan maddenin 3. fıkrası gereğince, cezası ertelendiği için kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise maddenin 1 ve 2. fıkralarının uygulanmamasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Sanık hakkında yapılan bozmanın lehe olması nedeniyle bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesi ile kurulan hükmün çıkarılması ile yerine "5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ve TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ve hükümden yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine "34,48 TL’den ibaret yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazine’ye irat kaydına, sanık hakkındaki bozmanın lehe olması sebebiyle bozma sonrası giderlerin Hazine üzerine bırakılmasına" cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.