Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13440 Esas 2019/6230 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçundan sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın şüphe üzerine yakalandığında araçta bulunan eşyaları çaldığını kabul ederek hırsızlık yaptığı yeri göstermek suretiyle henüz müracaatı olmayan müştekiye çalınanların iadesini sağlayan sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Suça konu eşyaların çalındığı yerin malikinin vefat ettiği ve altı (6) senedir kullanılmayan ev olduğunun anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11/04/2019 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ:
Müştekinin babasının suça konu yerde ikamet ettiği, onun 08/12/2001 tarihinde suç tarihinden yaklaşık 6 yıl önce öldüğü bundan sonra müştekilerin söz konusu eve gelip gitmedikleri, sanıkların bu evdeki hırsızlık suçunu işledikleri sabittir.
Tartışma konumuz ise uzun süredir ikamet edilmemesi nedeniyle konut dokunulmazlığını ihlal suçunun oluşup oluşmayacağına yöneliktir.
Bilindiği gibi TCK"nın 116. maddesinde düzenlenmektedir. Kanunun Ruhu ve sözüne bakıldığında ikameti değil oturma hakkı hürriyetinin güvence altına alındığını görmekteyiz. Dolayısıyla fiilen oturma değil istenildiği zaman oturabilme hakkı korunmaktadır.
Mesela yurt dışında çalışan birisi geldiğinde otururum düşüncesi ile ülkemizde evi varsa yıllarca hiç kimse gelip gitmese dahi istenildiği zaman oturma hürriyeti hakkı korunduğundan onun evinde yapılan hırsızlıkta 116. madde ihlal edilmiş olur. Yargıtay CGK ve daire uygulamalarıda bu yöndedir.
Olayımızda ev sahibinin ölmesi üzerine miras olarak müştekiye intikal etmiştir. İçindeki eşyaları ile birlikte durmaktadır.
Müşteki istediği zaman tasarruf edebilir, gelip oturabilir. İkamet önemli değildir. Önemli olan 3. kişilerin yaşamasına özgülendiği ilk bakışta anlaşılıyorsa izinsiz girilmesi ile suç oluşacaktır.
Olayımızda evde eşyalar döşelidir, sanıklar bu evin 3. kişilerin oturmasına özgülendiğini bilmektedir. En azından bilecek durumdadırlar. Bu nedenle konut dokunulmazlığının ihlali suçu da oluşur kanaatinde olduğumuzdan bozma yönündeki çoğunluk görüşüne katılmıyoruz, karar bu yönden de onanmalıydı.