Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükunu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2021/274 Esas 2021/3291 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/274
Karar No: 2021/3291
Karar Tarihi: 28.04.2021

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükunu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2021/274 Esas 2021/3291 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat metni olarak belirtilen mahkeme kararında, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir kişiye cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükunu bozma suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Ancak, sanık hakkında verilen 1,500 TL adli para cezası kesinleştiği için temyiz mümkün olmadığı vurgulanıyor.
Kararda ayrıca, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 251. maddesi ve basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemenin 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlendiği ifade ediliyor. Yine bu kapsamda, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesine yönelik olarak Anayasa Mahkemesinin iptal kararının, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk doğurduğu söyleniyor.
Detaylı kanun açıklamaları ise 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 317. ve 321. maddeleri olarak belirtiliyor.

14. Ceza Dairesi 2021/274 E. , 2021/3291 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükunu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan tayin edilen 1.500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.