Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4843 Esas 2019/6529 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAI HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davanın Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 15/11/2017 tarih ve 2015/614-2017/471 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından piyasaya sürülen ürünlerin kalite standartlarını ortaya koyan belgelerden TSE-İSO-EN 9000 belgesi ve markasının haksız biçimde ve suç teşkil edecek biçimde kullanıldığını, bu kullanımın D.İş.sayılı dosyası tespit edildiğini, davalı firmanın piyasaya sürdüğü ürünlerde TSE- İSO-EN 9000 marka ve logo kullanımını haklı kılacak herhangi bir nedeninin bulunmadığını ileri sürerek, marka hakkına tecavüzün men"i ile davalı firmanın TSE belgeli olarak piyasaya sürdüğü ve işyerinde bulunan mamul, etiket,reklam broşür, çıkartma ve katalogların toplattırılmasına, TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi hükümleri gereğince, 3.000 TL maddi tazminat ile kamuoyunu yanıltmak ve haksız rekabete sebep olmak yolu ile TSE"yi kamu ve tüketici nezdinde güven kaybına uğratmak nedeni ile de 46.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden geçerli faizi ile birlikte davalıdan tahsiline,masrafı davalı tarafından karşılanmak üzere hükmün kamuya yayın yolu ile duyurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, taleple bağlılık ilkesine uyulduğu gerekçesiyle 3.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, dava konusu markanın yenilenmediği için düştüğü gerekçesiyle markaya tecavüz davasının reddine, manevi tazminatın amaç ve içeriğine, hak, nefaset ve adalet ilkesine göre hesaplanması gerektiği gerekçesiyle de davacının manevi tazminat isteminin 6.254 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenk davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 474,09 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.