Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8015 Esas 2020/2930 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay tarihinden önce katılanın sanığa bir yazlık kiraladığı için sanıkla tanışıp samimi oldukları, sanığın gerçekte öyle bir şey olmamasına rağmen babasının oto galerisi olduğunu, icradan satışa sunulan araçların ihalelerine girip uygun fiyatlarla araçlar aldıklarını isterse kendisi için de ihale ile araba satın alabileceklerini söylediği, katılanın sanığa, peyderpey toplamda 12.100 TL kadar bir parayı verdiği, hatta sanığın katılanı bir yediemin otoparkına götürüp katılana bir araç da gösterdiği, sanığın katılandan bu şekilde 12.100 TL parayı aldıktan sonra katılanı oyalamaya başladığı, bunun üzerine katılanın yaptığı araştırmada sanığın söylediklerinin doğru olmadığını öğrendiğinin iddia ediliği olayda; dairemizin 20/11/2017 tarih ve 2017/22114 E-2017/23698 K sayılı bozma ilamı doğrultusunda uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, katılanın uzlaşmayı kabul etmediğine dair 13/03/2018 tarihli rapor, sanık savunması, katılan beyanı ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.