5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5899 Esas 2021/14619 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5899
Karar No: 2021/14619
Karar Tarihi: 09.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5899 Esas 2021/14619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda 7. Ceza Dairesi tarafından incelendiği ve sonrasında hüküm bozulduğu belirtiliyor. Kararda, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçlamasıyla verilen hükümde hükümlülük ve müsadere cezası verildiği ifade ediliyor. Ancak, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile eklenen düzenlemeler ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanıyor. Bu düzenlemelerin yararına olabileceği ve ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade ediliyor. Kararda, sanık hakkında takdiri indirim uygulanmasında CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edildiği ve adli para cezasının paraya çevrilmesinde de CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranıldığı belirtiliyor. Hüküm bozularak dosyanın yerel mahkemeye gönderilmesine karar verildiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- 5607 say

7. Ceza Dairesi 2019/5899 E. , 2021/14619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1)Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62/2 maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2)Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.