Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/18175 Esas 2015/5512 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18175
Karar No: 2015/5512
Karar Tarihi: 14.10.2015

Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/18175 Esas 2015/5512 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık N.P. hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlığa teşebbüs suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Temyiz isteminde sanığın tahliyesi de talep edilmiş fakat tutukluluğun devamına karar verilmiştir. Mahkeme kararı incelendiğinde, mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının temyizin mümkün olmadığı belirtilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına dair ise, temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir ancak, cezanın makul bir indirim yapılmadan verildiği ve sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceği ile ilgili bir karar verilmediği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise, Ceza Muhakemesi Kanunu (5271) Madde 101, Türk Ceza Kanunu (5237) Madde 35 ve Türk Ceza Kanunu (5237) Madde 50 olarak belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/18175 E. , 2015/5512 K.

HIRSIZLIK
KONUT DOKUNULMAZLIĞINI İHLAL
MALA ZARAR VERME
HIRSIZLIĞA TEŞEBBÜS
KISA SÜRELİ HAPİS CEZASININ SEÇENEK YAPTIRIMLARA ÇEVRİLİP ÇEVRİLMEYECEĞİ HAKKINDA KARAR VERİLMEMESİ

CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 101
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 35
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 50

"İçtihat Metni"

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık müdafii 26.02.2015 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi içeriğinde sanığın tahliyesine de karar verilmesini talep etmiş ise de; sanık hakkında hükümle birlikte verilen tutukluluğun devamına ilişkin kararın 5271 sayılı CMK"nın 101/5. maddesi gereğince itiraza tabi olduğu ve bu hususta mahallinde karar verilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık N.. P.. müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan tayin edildiği de gözetilip, teşebbüs aşamasında kalan eylem nedeniyle meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi gereğince sanığın cezasından hakkaniyete uygun makul bir indirim yapılması gerekirken, gerekçesi gösterilmeden (1/4) oranında indirim yapılması,
2-Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin isteminin 5237 sayılı Yasa"nın 50. maddesini de kapsadığı gözetilmeden, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen kısa süreli hapis cezasının TCK"nın 50. maddesindeki seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceği ile ilgili olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. P.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 14/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.