Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3372 Esas 2020/1257 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3372
Karar No: 2020/1257
Karar Tarihi: 19.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3372 Esas 2020/1257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz başvurusunun esastan reddedilmesine karar verildi. Sanık müdafilerinin duruşma isteminin reddedilmesine, temyiz talebinin reddedilmesine karar verildi. Sanığın örgütsel konumu ve faaliyetlerinin dikkate alınarak cezanın artırılması gerektiği savunuldu. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmemesi nedeniyle temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 314/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/3372 E. , 2020/1257 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık müdafilerinin duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince ayrı ayrı REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanığın örgütsel konumu ve faaliyetleri nazara alınarak temel cezadan daha fazla artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Bursa 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.