6. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3495 Karar No: 2018/6548 Karar Tarihi: 05.11.2018
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/3495 Esas 2018/6548 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında yağma suçundan verilen hüküm, Dairenin Onama yönündeki kararı ile usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Bu nedenle, itirazın reddine karar verilmiş ve dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmiştir. Karşı oy ise, sanığın deneme süresi içerisinde kasten işlemiş olduğu suç sebebiyle hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün sonuç olarak para cezası olması nedeniyle, hükmün açıklanamayacağı ve kararın bozulması gerektiği şeklindedir. Kanun maddeleri ise CMK 308/2, 3. ve 5395 sayılı Kanunun 23. maddeleridir. Ayrıca, hükmün açıklanması 5395 sayılı Kanunun 23. maddesi uyarınca geri bırakılan sanığın, hapis cezasına mahkum olma koşulunun gerçekleşmemesi halinde, hükmün açıklanamayacağı belirtilmiştir.
6. Ceza Dairesi 2018/3495 E. , 2018/6548 K.
"İçtihat Metni"
Yağma suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31/03/2015 tarihli hükmün sanık savunmanının temyizi üzerine Dairemizin 17/09/2018 günlü ve 2016/471 Esas, 2018/5542 Karar sayılı ilamı ile Onama yolundaki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2018 gün ve KD-2015/139701 sayılı yazısı ile kararın düzeltilmesi isteminde bulunulması üzerine dosya 16/10/2018 tarihinde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Sanık ... hakkında, yağma suçundan kurulan hükmün, Dairemizin 17/09/2018 günlü ve 2016/471 Esas, 2018/5542 Karar sayılı ilamı ile Onanmasına ilişkin kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, CMK 308/2, 3. maddeleri gereğince İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, Üyeler ... ve ..."nın muhalefetiyle, 05/11/2018 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY : Hükmünün açıklanması 5395 sayılı Kanunun 23. maddesi uyarınca geri bırakılan sanığın, deneme süresi içerisinde kasten işlemiş olduğu suç sebebiyle hakkında kurulan mahkumiyet hükmü sonuç olarak para cezası olup, 5237 sayılı Kanunun 50/5. maddesi gözetildiğinde, hapis cezasına mahkum olma koşulu gerçekleşmediğinden, hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği ve kararın bozulması gerektiği düşüncesindeyiz.
Bu nedenle yerinde bulduğumuz itirazın kabulünün uygun olacağı görüşünde olduğumuzdan, yüksek çoğunluğun itirazın redine ilişkin kararına katılmıyoruz.