MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan; ret
2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan; mahkumiyet

A-Sanık hakkında “2007 yılında sahte fatura kullanma” suçundan açılan davanın mükerrer olduğu gerekçesi ile verilen ret hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın, 2007 yılında, haklarında sahte fatura düzenleyicisi oldukları yönünde tespitler ile vergi tekniği raporları bulunan ..... Ltd. Şti. ile .... Ltd. Şirketi"nden toplam 1.860.421 TL tutarında 93 adet sahte faturayı alarak defterlerine kaydedip kullandığının iddia olunduğu davada; her ne kadar aynı konuda Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesince 07/02/2012 tarihinde 2010/897 Esas ve 2012/22 Karar sayılı kararı ile karar verildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de; UYAP sorgulamasına göre, sanık hakkında ret kararına esas alınan Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin dosyasında sanığın 2007 yılında ... Ltd. Şti."den alınan toplam değeri 39.631,90 TL olan 15 adet faturayı kullandığından mahkûmiyet hükmü kurulduğu, mükellefiyet ve kullanılan yıl aynı olsa da kullanılan faturaların farklı olması nedeni ile davaların mükerrer olmadığı fakat, aralarında hukuki ve fiili bağlantı olup 2007 yılı yönünden fiiilerin zincirleme suç kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında; dosyaların birleştirilmesi ve aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılmasına göre zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK’nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında fatura sayısının artırım oranının belirlenmesinde gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
B) Sanık hakkında 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:
1-Sanık hakkında 2008 yıllarında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek faturaların sahte olmadığını savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Suça konu olan faturaları düzenleyen şirket hakkında düzenlenmiş vergi suçu raporları ile vergi tekniği raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
b) Suça konu faturaları düzenleyen şirket yetkilileri hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyanın getirtilerek incelenmesi,
c) Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması,
d)Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
Faturayı kullanan sanığa ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin olup olmadığının araştırılarak faturaları kullanan sanık ile faturaları düzenleyen şirketin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-Kabule göre;
a) Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin, zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
07.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.