Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12863 Esas 2021/4417 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/436 Esas - 2012/31 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 05/09/2011 - 31/01/2012 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 08/02/2012 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 20.000 TL maddi ve manevi tazminat ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun 142/1. maddesinde öngörülen bir yıllık hak düşürücü geçtikten sonra açıldığı gerekçesi ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine, karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 3.600 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, 2.600 TL vekalet ücretine hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamış, ""27/01/2016"" olan karar tarihinin gerekçeli karar başlığında, ""27/01/2015"" olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece dava açma süresinin geçtiği gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacının bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 31/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.