Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/556 Esas 2018/6527 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/556
Karar No: 2018/6527
Karar Tarihi: 04.06.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/556 Esas 2018/6527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kendi tarlasında bulunan kavak ağaçlarının meyve ağaçlarına zarar verilmeden kesilip alınması hususunda anlaşma yaptığı davalının, kesim ve taşıma işleri esnasında meyve ağaçlarına zarar verdiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 4.000,00 TL maddi tazminat ile 6.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkeme, manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 687,74 TL'nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar vermiştir. Davalı tarafından temyiz edilen miktar 687,74 TL olduğu için karar kesinleşmiştir. Kararda, HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğu, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL'ye yükseltildiği belirtilmiştir. Davacı ve davalının temyiz hakkı bulunmadığına karar verilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2018/556 E. , 2018/6527 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ...
aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 27/04/2015 gün ve 2013/269-2015/335 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, kendisine ait tarlada bulunan kavak ağaçlarının meyve ağaçlarına zarar verilmeden kesilip alınması hususunda davalı ile anlaşma yaptıklarını ancak davalının kesim ve taşıma işi esnasında meyve ağaçlarına zarar verdiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 4.000,00 TL maddi tazminat ile 6.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 687,74 TL"nın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen miktar 687,74 TL olup, karar tarihi (27.4.2015) itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının-davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.