MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile düzelterek yeniden esas hakkında davanın reddine ilişkin verdiği kararın, duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen 07/07/2020 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Av. ... geldi. Karşı taraf adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanın sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, 10,00 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 07/07/2020 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Davacı/Kiracı, Davalı/Kiraya verenden kiralanana yaptığı masrafların tahsilini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar; taraf vekillerince istinaf edilmiş, İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak davanın tümden reddine karar verilmiştir.
Davacı temyizi üzerine yapılan incelemede; kiralananın 1957 tarihinde inşa edilen 1 kat bodrum,1 kat zemin, 2 normal kattan müteşekkil yığma eski bir bina iken Haziran 2006 tarihinde 5+5 yıllık sözleşme ile kiralandığı ve kiracı tarafından kolonları, kirişleri, duvarları, merdivenleri, çatısıyla birlikte tamamen elden geçirilip ilave ve yenilikleriyle 8 aylık bir tadilatı müteakip işletmeye açıldığı, 2009 yılında "işyeri açma ve çalışma ruhsatı olmadığı için" kiracı tarafından ruhsatsız işletilmesi nedeniyle Belediyece mühürlendiği, 6 ay kapalı kaldığı, imara aykırılık nedeniyle belediyece kapatma/mühürleme işlemi yapılmadığı, Nisan 2015 tarihinde tahliye edildiği anlaşılmıştır.
Riskli bina şerhinin 21/03/2016 tarihinde tapuya işlendiği, Davalı/Kiraya verenin Tokat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/89 D. İş sayılı dosyasında 26/05/2016 tarihinde binanın riskli olup olmadığı bakımından tespit yaptırdığı, yani tahliyeden kira sözleşmesinin bitim tarihi Haziran 2016"ya kadar binanın ayakta olduğu daha sonra yıkılarak yerine yeni bir bina yapıldığı, Davacı/kiracının kiralananı sözleşme sonuna kadar kullanmak imkanından mahrum kaldığı, binanın akitten sonra riskli bina ilanı ve yıkımından dolayı kiracının bir kusurunun bulunmadığı, sonradan ortaya çıkan önemli ayıp ve kullanmadığı süreye nispeten vekaletsiz iş görme/sebebsiz zenginleşme hükümlerine göre masraf talebinde kiracının haklı olduğu kabul edilmiştir.
Kiracının kira başlangıcında yaptığı zorunlu ve faydalı masraflardan yıpranma payı düşülerek tahliye tarihi dikkate alınıp kalan kira süresi ile orantılı olarak bilirkişi tarafından hesap edilecek bedeli talebe haklı olduğu kabul edilerek karar verilmesi gerekirken İlk Derece Mahkemesinin kalan kira süresini hesaplatmadan hatalı karar verdiği, Bölge Adliye Mahkemesince bu hususlar dikkate alınmadan ilk derece mahkemesi kararının tümüyle kaldırılarak davanın reddine ilişkin kararı doğru görülmemiş olup, açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASI görüşünde olduğumdan, sayın çoğunluğun görüşüne iştirak edilmemiştir. 07/07/2020