Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/18011 Esas 2018/4598 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesini istemiştir. Ancak Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir. Davacılar vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesine rağmen, temyiz konusu hükme ilişkin davanın, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığı belirtilerek istek reddedilmiştir. Dosyadaki yazılara, delillere ve hükmün yasal ve hukuksal gerekçelerine göre davacıların tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Sonuç olarak, Mahkeme kararı ONAYLANMIŞTIR.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu Madde 369:
Bir davaya dayanarak verilmiş bir kesin hüküm, bu Kanun hükümleri uyarınca veya icra müzakeresi veya borçtan kaynaklanan herhangi bir işlem yoluyla geçersizliğinin ileri sürülemeyeceği, aşağıdaki durumlarda geçerlidir:
1. Kesin hüküm verilirken taraflardan birinin ayırt etme gücü yoktu.
2. Hükmün verildiği sırada taraflardan biri tarafından, hükümle ilgili yeni delillerin keşfi veya hükmünde bir hata olduğunun ortaya çıkması ya da aynı konuda bir başka davada kesin hüküm verilmesi hallerinden biri gerçekleşmiş olması.
3. Kesin hükmün, belirtilen tarafın ölümü, terk etmesi, iflası veya adi şirketin mevcudiyetinin sona ermesi gibi sebeplerle artık ileri sürülememesi.