Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/5052 Esas 2021/1060 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5052
Karar No: 2021/1060
Karar Tarihi: 27.01.2021

Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/5052 Esas 2021/1060 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların hakaret ve mala zarar verme suçundan beraat kararı alınmıştır. Ancak, temyiz itirazı sonucunda yapılan incelemede, sanıkların suçu işlediği anlaşıldığından, mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, yeni düzenlemeler sebebiyle, uzlaşma işlemlerinin de yerine getirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda, TCK'nın 2. ve 7. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 35. ve CMK'nın 254. maddeleri de göz önünde bulundurularak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddeleri
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (uzlaştırma işlemleri) ve 254. maddesi (hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi)

6. Ceza Dairesi 2020/5052 E. , 2021/1060 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
30.03.2014 tarihli olay yeri inceleme görgü ve tespit tutanağı, sanık ... ve sanık ...’nun mahkeme huzurundaki savunmaları, katılan beyanı, tanık ...’nun 06.10.2015 tarihli celsedeki beyanlarına göre sanıkların katılana yönelik hakaret ettiğinin anlaşılması karşısında sanıklar hakkında atılı suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
II-Sanık ... hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
1-30.03.2014 tarihli olay yeri inceleme görgü ve tespit tutanağı, sanık ... ve sanık ...’nun mahkeme huzurundaki savunmaları, katılan beyanı, tanık ...’nun 06.10.2015 tarihli celsedeki beyanlarına göre sanığın, katılana yönelik hakaret ve mala zarar verme suçlarını işlediğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında atılı suçlardan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan “mala zarar verme” suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, ayrıca aynı Kanun’un 125/1. maddesinde düzenlenen “hakaret” suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK"nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, atılı suçlar yönünden 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27.01.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.