Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3496 Esas 2019/11877 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3496
Karar No: 2019/11877
Karar Tarihi: 29.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3496 Esas 2019/11877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın müştekiyi silahla kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mağdurun beyanlarındaki tutarsızlıklar nedeniyle, sanığın eyleminin cam bardakla değil boş salça kutusuyla gerçekleştirildiği kabul edilmiştir. Bu nedenle, her iki nesne de TCK'nın 6/1-f maddesi kapsamında silahtan sayıldığından mahkumiyet hükmü onanmıştır. Haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında ise, gerekçe kısmında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı açık olmadığı için sanık lehine tahrik indirimi yapılmıştır. Ancak, orantılılık ilkesi dikkate alınarak cezadan asgari (¼) oranda indirim yapılması gerekirken (1/2) oranında indirim yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin kararıyla TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş olsa da bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 3. ve 53. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/3496 E. , 2019/11877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen bir mahkumiyet kararı olmadığı, şikayet yokluğundan hakkında düşme kararı verildiği ve dosyada katılan sıfatı da olmadığı, dolayısıyla temyiz hakkına sahip olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ..."in müşteki ..."a yönelik silahla kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
a- Mağdurun beyanında sanığın kendisine cam bardakla saldırdığını ancak isabet ettiremediğini, sonraki beyanında ise boş salça kutusu ile göğsünden yaraladığını beyan etmesi karşısında, sanığın eylemini cam bardak ile değil de boş salça kutusu ile gerçekleştirdiğinin kabulünün sonuca etkili olmadığından, sanık tarafından saldırıda kullanılan her iki nesne de TCK"nin 6/1-f maddesi kapsamında silahtan sayıldığından, tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
b- Mahkemece haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, hükmün gerekçe kısmında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı anlaşılamadığından sanık lehine tahrik indirimi yapılmasına karar verildiği belirtildikten sonra, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanığa verilen cezadan asgari (¼) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
c-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 29.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.