MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 23/11/2016 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 12/09/2017 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine ve ...2. Asliye Hukuk Mahkamesinin 12/09/2017 tarih ve 2016/1565-2017/690 sayılı kararının 1-a bendinin davalılar ..., ... ve ... yönünden husumet yokluğu sebebiyle HMK 114/1-d ve 115/1,2 maddeleri uyarınca usulden reddine şeklinde düzeltilmesine dair verilen 30/03/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı vekili, müvekkilinin davalıların yapmış olduğu ameliyat neticesinde bir bacağını kaybettiğini, yapılan operasyonda davalıların dikkatsizlik, tedbirsizlik ve meslekte acemilik sebebiyle kişisel sorumluluklarının olduğunu belirterek müvekkilinin uğramış olduğu maddi ve manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davalılar ..., ... ve ... bakımından idari yargının; davalı ... bakımından tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b.1 maddesi gereği esastan reddine ve ...2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 12/09/2017 tarih 2016/1565-2017/690 sayılı kararının hüküm fıkrasının 1-a bendinin kaldırılarak, yerine “1-a)Davanın, davalılar ..., ... ve ... yönünden, davalıların taraf sıfatları bulunmaması(husumet yokluğu) nedeniyle HMK’nın 114/1-d ve 115/1,2 maddeleri uyarınca usulden reddine” ibaresinin yazılarak hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilen kısmı dışında kalan kısımların aynen muhafazasına karar verilmiş, hüküm; davacı vekili tarafından temyiz edilmiş
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-2 maddesinde; “Yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeniden esas hakkında karar verilir” denilmektedir.
Bu maddeden anlaşılacağı üzere; bölge adliye mahkemesince ilk derece mahkemesi kararının yeniden yargılama yapılmadan düzeltilebileceğinin değerlendirildiği durumlarda sadece yanlış olan kısmın düzeltilmesi ile yetinilemeyecek ilk derece mahkemesince verilen karar kaldırılarak hüküm yeniden tesis edilecektir. Zira, kanun koyucu burada 370/2 den farklı olarak bilinçli bir şekilde "düzelterek onama" veya "düzelterek esastan red" kavramlarını tercih etmemiş "yeniden esastan karar verilir" demek suretiyle hükmün yeniden oluşturulmasını amaçlamıştır.
Somut olayda: bölge adliye mahkemesince kararın 1. bendinde davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine denildikten sonra 2. bendinde ilk derece mahkemesi kararının düzeltilmesi yönünde hüküm tesis edilmiş olması yukarıda bahsi geçen kanun maddesi uyarınca öngörülen usule aykırı olduğu gibi 353/1-b,2 madde ve bendi gereğince hükmün düzeltilmesinin ancak istinaf başvurusunun kabulü halinde mümkün olacağı gözardı edilerek kendi içinde çelişki meydana getirecek şekilde karar verilmiş olması da usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenlerle bölge adliye mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin diğer temyiz itirazının incelenmesine yer olmadığına, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.