Mahkemesi : Ankara 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 03.10.2013
No : 2012/794-2013/1010

Dava, itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum vekili; davalı hastane tarafından yanlış faturalandırma sebebiyle Kurum alacağının tahsili için Ankara 10. İcra Müdürlüğünün 2011/13997 esas sayılı dosyası ile takip başlattıklarını, davalı tarafından yapılan itiraz üzerine takibin durduğunu, bu nedenle itirazın iptali ile % 40 icra inkar tazminatı talep etmiştir.
Davalı vekili ise; zamanaşımı definde bulunmuş ve faturaların 01.07.2005 tarihinde değiştirilen tarifeye göre kesildiğini, Kurum Müfettişlerince 2004 tarihli eski tarifenin esas alındığını, dolayısı ile Kurumun yaptığı yersiz ödemenin olmadığını savunmuştur.
Görev konusu kamu düzeni ile ilgili olup taraflarca ileri sürülmese bile Mahkeme tarafından yargılamanın her aşamasında re’sen ele alınması gereken bir husustur.
İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir. 1479 Sayılı Yasanın 70.maddesinde bu yasanın uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 01.10.2008 günü yürürlüğe giren 101’inci maddesinde de, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği hüküm altına alınmıştır.
Öte yandan, davaya konu uyuşmazlık davacı Kurum ile davalı C. Hospital Sağlık Yatırım Hizmetleri A.Ş. arasındaki 01.01.2005-31.12.2005 tarihleri arasında uygulanacak “Kardiyoloji-KVC” paket fiyatları sözleşmesi kapsamında kesilenfaturaların sözleşmeye uyup uymadığından kaynaklanmaktadır. Yani davanın yasal dayanağı Borçlar Kanununun 112 ve devamı (818 sayılı Borçlar Kanunu 96 ve devamı) maddeleridir.
Yukarıdaki açıklamalar ışığı altında yapılan değerlendirmeye göre; davalıya yönelik iş mahkemesine açılan ve görülen inceleme konusu davada, taraflar arasındaki hukuki uyuşmazlığın çözümünde 1479 veya 5510 sayılı Kanunun uygulama yeri bulunmadığından iş mahkemeleri görevli değildir. Mahkemece genel görevli mahkemelerin görevli olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde davanın esastan reddine karar vermesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik inceleme ve araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.