Danıştay 4. Daire 2018/917 Esas 2021/5059 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/917
Karar No : 2021/5059

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Teknolojim Endüstriyel Temizlik İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle re'sen tarh edilen 2010/11 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; ilgili dönemde davacının fatura aldığı Fatih Vergi Dairesi mükellefi ... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer verilen tespitlerin, davacıya düzenlediği faturaların sahte olduğunu ortaya koymaya yeterli bulunmadığı anlaşıldığından söz konusu faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; dosyaya sunulan vergi inceleme raporları ile anılan mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden, adı geçen mükellef tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığına dayanmadığı ve faturalarda yer verilen katma değer vergisi tutarının Hazineye intikal etmediği dolayısıyla söz konusu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, vergi mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ... hakkında açılan davaların kabul kararlarıyla sonuçlandığı, ihbarcı tarafından firmalarına kişisel husumet ve öfke ile iftiralar atıldığı, fatura alınan mükellefin ve ailesinin 20 yıldır faaliyet gösteren aile şirketi olup inşaat ve taşeronlukla iştigal ettikleri ve kendilerinin de kırktan fazla işçisi, yirmi araç, milyon değerinde araç parkuru olan büyük bir firma olup tanınan itibarlı bir şirket oldukları, yetersiz tespitler ve kurgu içeren ihbarcı iddialarına itibar edilerek verilen Vergi Dava Dairesi Kararının hukuka uygun olmadığı belirtilerek redde ilişkin kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Davacının ihtilaf konusu dönemlerde fatura aldığı ... hakkında sahte belge düzenlediğinden bahisle yapılan cezalı tarhiyatların kaldırılması yönünde verilen mahkeme kararları Danıştay Dördüncü Dairesince onanarak kesinleştiğinden davacının temyiz isteminin kabulü ile Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da zorunludur.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacıya fatura düzenleyen ... hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunun incelenmesinden; 01/01/2010 tarihinden itibaren ... ve ...'un gerçek faaliyetinin komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yapmak olduğu belirtilerek, elde edilen komisyon kazancının vergilendirilmesi amacıyla 01/01/2010 tarihinden itibaren mükellefiyet tesis edilmesi ve matrahın takdir komisyonunca takdir edilmesi gerektiğinin belirtilmesi üzerine, vergi dairesince 01/01/2010 tarihi itibariyle adi ortaklık şeklinde katma değer vergisi mükellefiyeti tesis edildiği ve tesis edilen mükellefiyet nedeniyle takdir komisyonu kararları ile belirlenen matrahlar üzerinden gerek adi ortaklık adına ve gerekse de davacılar adına cezalı tarhiyatlar yapıldığı; anılan vergi tekniği raporunda her ne kadar çek yoluyla yapılan ödemelerin firma çalışanları, iş yaptıkları kişiler, ortak veya ilişkili kişileri tarafından tahsil edildiği tespit edilmiş ise de, ilgili dönemde mükellefin ticari faaliyette bulunmadığı yönünde yapılmış bir yoklama ve tespitin bulunmadığı, yine ilgili dönemde beyan edilen katma değer vergisi matrahları ile diğer mükelleflerin Ba bildirimleri arasında uyumsuzluk bulunmadığı, tespitlerin ... ve ...'un komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek amacıyla faaliyet gösterdiğini kabule yeterli olmadığı gibi, davacı ile kardeşi adına adi ortaklık unvanı altında katma değer vergisi mükellefiyeti tesis edilmesine ilişkin işlem ile bu mükellefiyet nedeniyle takdir komisyonu kararları ile belirlenen matrahlar üzerinden adi ortaklık adına re'sen tarh edilen 2010/1 ila 10 dönemi için vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerini kaldıran .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile 2010/1-3, 4-6, 7-9 dönemleri geçici vergileri kaldıran, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararları sırasıyla Danıştay Dördüncü Dairesinin 16/06/2020 tarihli E:2016/18781, K:2020/2073 sayılı, E: 2020/1850, K:2020/2075 kararları ile, 2010-2011 takvim yılı vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2010/10-12,2011/1-3, 4-6, 10-12 dönemleri geçici vergileri kaldıran ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının Danıştay Dördüncü Dairesinin 16/06/2020 tarih ve E:2017/47, K:2020/2074 sayılı kararı ile onandığı ve kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda yer verilen tespitlerin birlikte değerlendirilmesinden; davacı adına düzenlenen sözkonusu faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge niteliğinde olduğu yönünde açık, kesin ve somut verilere dayalı yeterli inceleme ve tespit bulunmadığından vergi dava dairesi kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 12/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.