MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili 31.01.2014 havale tarihli dava dilekçesi ile; davacıların murisi adına tapunun cilt: 33-34 sahife: 134 no:115 sırasında kayıtlı bulunan taşınmazın Hazine tarafından açılan ve Çeşme Kadastro Mahkemesinin 1988/40 Esas -1996/28 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucu orman niteliğiyle Hazine adına 375 ada 6 ila 34 parsel numaraları altında (toplam 29 adet parsel) tesciline karar verildiğini, verilen kararın onanarak 21.06.2004 tarihinde kesinleştiğini, taşınmazın bedeli ödenmeksizin orman olarak tescil edilmesi nedeniyle davacıların mülkiyet hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydı ile şimdilik 25.000 TL maddi tazminatın kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faiz işletilerek davalı idareden tahsili ile davacılara miras payları oranında ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tapu işlemleri, kadastro tespiti işlemlerinden başlayarak birbirini izleyen işlemler olduğundan ve tapu kütüğünün oluşumu aşamasındaki kadastro işlemleri ile tapu işlemleri bir bütün oluşturduğundan, bu kayıtlarda oluşan hatalardan Devlet, Medeni Kanununun 1007. maddesi gereğince kusursuz olarak sorumlu ise de davaya konu taşınmazlar yönünden Hazine"nin itirazda bulunduğu, taşınmazların davacılar veya murisleri adına tescil görmediği, kesinleşmiş bir kadastro işleminin olmadığı, bu suretle tazminat şartlarının oluşmadığı, Devletin kusursuz sorumluluğundan kaynaklanan bir zararının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazminat isteğine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve davacılar tarafından dayanılan dayanak K.Evvel 1315 tarih 115 ve 116 nolu tapu kayıtlarının gitti kaydı bulunmayıp kadastro sırasında da başka parsele revizyon görmediği, 13.07.1945 tarihinde yürürlüğe giren 4785 sayılı Kanunun 1. maddesi gereğince, aynı Kanunun 2. maddesinde sayılan istisnalar dışında bütün ormanlar devletleştirilmiş sayılacağından hukuki niteliğini yitirdiği, 4785 sayılı Kanun karşısında hukuki geçerliliği kalmayan tapu kayıtlarına dayalı olarak tazminat istenemeyeceği gibi, davacılar adına kadastroca oluşmuş ve daha sonra mahkemelerce iptal edilmiş geçerli bir tapu kaydı da bulunmadığından tazminata hak kazanılamayacağı belirlenerek davacıların tazminat talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 06/11/2019 günü oy birliği ile karar verildi.