MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN
VE TEMYİZ EDEN : Davalı

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; reddine dair Dairemizin 13/11/2017 gün ve 2017/6165-2017/12647 sayılı ilamıyla ilgili davalı erkek tarafından; karar düzeltme talebinde ve mahkemenin 03.01.2018 tarihli ek kararına karşı da temyiz talebinde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş, daha sonra taraflarca verilen davadan feragat dilekçeleri uyarınca mahkemece 21.05.2015 tarihli ek karar ile davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş, ek kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece 08.09.2017 tarihli ek karar ile temyiz talebinin süresinden sonra yapıldığından bahisle temyiz talebi reddedilmiştir. Davalı erkek tarafından mahkemenin 08.09.2017 tarihli ek kararının temyizi üzerine, Dairemizce 13.11.2017 tarih, 2017/6165 esas, 2017/12647 karar sayılı ilam ile temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapıldığından bahisle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş ,yine davalı tarafından bu karara karşı karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine mahkemece karar düzeltme yolu açık olmadığı gerekçesiyle 03.01.2018 tarihli ek kararla karar düzeltme talebi reddedilmiş, bu ret kararı süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemelerinin temyizi üzerine verilen Yargıtay kararlarına karşı tarafların karar düzeltme taleplerini değerlendirme yetkisi münhasıran Yargıtay"a aittir (HUMK m. 440 vd.). Mahkemenin davalı tarafa ait karar düzeltme talebini değerlendirerek reddine karar vermesi usul ve yasaya aykırı olup, 03.01.2018 tarihli ek kararın bozularak kaldırılması ve davalının karar düzeltme talebinin incelenmesine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalının karar düzeltme talebinin incelenmesine gelince;
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddine, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalının 03/01/2018 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple kabulü ile ek kararın açıklanan sebeple KALDIRILMASINA, davalının karar düzeltme talebinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, HUMK"un 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 275.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 92.50 TL. ilam harcının karar düzeltme talep eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.02.2019(Prş.)