Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9606 Esas 2016/9712 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9606
Karar No: 2016/9712
Karar Tarihi: 16.11.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9606 Esas 2016/9712 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi         2015/9606 E.  ,  2016/9712 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK" nın 157/1, 52 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ve 12000 TL adli para cezası

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    UYAP sisteminde yapılan inceleye göre, sanığın 21/06/2012 tarihinde ceza infaz kurumuna girdiği ve tebligat tarihinde ceza infaz kurumunda olduğu anlaşıldığından, sanığa daha önce atanan vasinin temyizi geçerli kabul edilerek yapılan incelemede;
    Katılanın ilişkide bulunmak amacıyla cep telefonuyla açık kimliği tespit edilemeyen bir bayanla randevulaştığı, buluştuklarında bayanın katılana birlikte olacağı bayanı arayacağından söz ederek cep telefonunu istediği, katılanın cep telefonunu vermesi üzerine bayanın cep telefonuyla konuşuyormuş gibi yaparak katılanın yanından ayrıldığı kandırıldığını anlayan katılanın telefonu istemesi üzerine mahalledeki birçok bayanın etrafını çevirdiği, bu sırada telefonu alan kimliği belirlenemeyen kadının sanığa telefonu verdiği, sanığın da katılana 20 TL vermesi karşılığında telefonu veririm demesi üzerine para veren katılana yine de telefonunu teslim etmeyen sanığın mahalle arasına kaçarak izini kaybettirdiği, telefonun hile ile alınması nedeniyle eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu iddia ve kabul olunan olayda;
    İddia, sanık savunması, katılan beyanı, teşhis işlem ve tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık vasisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.