Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay tarihinde müteveffa ..."in yanında bulunan keçisi ile birlikte köye gitmek üzere sanığın sevk ve idaresindeki traktörünün römorkuna bindiği ve römorkun arka kapak kısmına oturduğu, olay mahalline geldiğinde römorkun arka kapağında oturan müteveffanın traktörden atlayan keçisini tutmak istediği sırada dengesini kaybedip köprü üzerine düşmesi sonucu öldüğü, Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesince düzenlenen 22/02/2007 tarih ve 2007-6014/793 nolu raporda, sanık sürücü ...’in müteveffayı römorkun içerisine oturması hususunda ikaz etmiş ise de, kendisinin bu şekilde seyretmemesi gerektiği ve römorkun arka kapağı üzerinde tehlike arz eder tarzda ve gayri nizamı bir şekilde yolcu almış olmakla kazanın meydana gelmesinde tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 231/11 maddesine göre, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanığın, ancak denetimli serbestlik tedbiri olarak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getirememesi halinde mahkemece durumu değerlendirilerek, cezanın kısmen infazı, ertelenmesi ya da seçenek yaptırımlara çevrilmesi yönünde karar verilmek suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği, incelemeye konu dosyada olduğu gibi denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle hakkındaki hüküm açıklanan sanığa verilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi mümkün olmayacağından, mahkeme uygulaması yerinde görülmüş ve tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın tayin edilen cezanın paraya çevrilmemesi veya ertelenmemesini temyiz ettiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 19.04.2007 tarih ve 2006/219-2007/72 sayılı kararı ile TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/2-4.maddeleri gereğince 12.100.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın sanık müdafinin temyizi üzerine, Yargıtay 9.Ceza Dairesince 21.04.2009 tarih ve 2009/2325-2009/4928 sayılı ilamı ile 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesinde değişiklik yapan 5728 sayılı Kanunun 562.maddesi kapsamında sanığın hukuki durumunun yeniden tayini ve takdirinde zorunluluk bulunması....” gerekçesi ile bozulduğu, mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama ile sanığın TCK"nın 81/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri

bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Selendi Asliye Ceza Mahkemesinin 21/01/2010 tarihli, 2009/65 esas, 2010/2 karar sayılı kararının, 22/02/2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 23/04/2014 tarihinde TCK"nın 86/2, 86/3-e. maddesinde tanımlanan yaralama suçunu işlediğinden mahkemece, önceki hükmün açıklanması ile sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği, sanığın temyizi üzerine Dairemizin 16.09.2020 tarih ve 2020/771-2020/4714 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildikten sonra, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilirken, 19.04.2007 tarih ve 2006/219-2007/72 sayılı kararı ile sanık hakkında tayin edilen ceza miktarının infaz aşamasında gözetilmesine şeklinde karar verilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmek suretiyle, sanığın kazanılmış hakkının gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hükmün 1.fıkrasında yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" ibaresinin hükümden çıkarılması, hükmün (2) numaralı paragrafının devamına, “19.04.2007 tarih ve 2006/219-2007/72 sayılı ilk hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 12.100 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.