Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, birikmiş ölüm gelirlerinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olan eşinin, 19.9.2003 tarihinde iş kazasında ölmesi nedeniyle, 1.10.2003 tarihinden itibaren ölüm geliri bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ölüm gelirleri 5 yıl içinde istenmediğinden, talep tarihini takip eden aybaşı olan 30.4.2010 tarihinden itibaren bağlanması gerektiği ve Kurum işleminin yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 3279 sayılı Kanunla değişik 99’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında; “Bu kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıklar, hakkı doğuran olay tarihinden itibaren beş yıl içinde istenmezse zamanaşımına uğrar. Bu durumda olanların gelir ve aylıkları, yazılı istek tarihini takip eden aybaşından itibaren başlar” hükmü yer almaktadır. Söz konusu hüküm ile; belli bir süre (beş yıl) talep edilmeyen iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortası haklarının zamanaşımına uğrayacağı öngörülmüş, ancak yeniden bu haklara kavuşmak isteyen sigortalı için mutlaka Kuruma yazılı olarak başvuru koşulu getirilmiştir. Zamanaşımına uğrayan gelir veya aylık, artık talep tarihini takip eden aybaşından başlayacak olup, buradaki yazılı talep koşulu, hem geçerlilik hem de ispat koşuludur.
Davada somutlaşan olayda; davacının 3.11.2008 tarihli talebi üzerine Kurum tarafından inceleme başlatıldığı, 22.4.2010 tarihli talebine istinaden, 1.5.2010 tarihinden itibaren gelir bağlandığı, davacının ilk tahsis talebi 3.11.2008 tarihli olup, hakkı doğuran olay olan sigortalının ölüm tarihinden itibaren beş yıllık zamanaşımı süresi fazlasıyla geçmiştir. Ne var ki; 2008 yılı Ekim ayı başında yürürlüğe giren
5510 sayılı Kanunun “zamanaşımı, hakkın düşmesi ve avans” başlığını taşıyan 97’nci maddesinin ilk fıkrasıyla; “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malullüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı tarihten itibaren beş yıl içinde istenmeyen kısmı zamanaşımına uğrar” düzenlemesi getirilmiştir.
5510 sayılı Kanunun 97’inci maddesinin 1’nci fıkrasının geriye yürüyeceğine ilişkin bir düzenleme yoktur. Bu nedenle bu madde ile getirilen hükümler ancak maddenin yürürlük tarihi olan 01.10.2008 tarihinden itibaren doğan ölüm aylıklarının bağlanması gerektiğine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; hüküm fıkrasının silinerek, yerine, "" 1-)Davanın kısmen kabulüne, davacıya 1.10.2008 tarihinden itibaren ölüm geliri bağlanması gerektiğinin ve her bir gelirin ödenmesi gereken tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesi gerektiğinin tespitine, fazlanın reddine 2-)Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"e göre hesaplanan 1.320 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, 3-) Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"e göre hesaplanan 1.320 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine, 4-)Bu dava nedeniyle yapılan 47,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine ""yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.