MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Uyarlama talebinin reddi ile hükmün aynen infazına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... ve temyiz dışı sanık ...’in, müştekiler ... ve ...’a karşı eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile sanık hakında hüküm kurulan 765 sayılı TCK"nın 491/3 ve 493/1. maddesinde tanımlanan suçun unsurlarının farklı olması nedeniyle, sanığın daha önce yanında çalıştığı, temyiz dışı sanık ...’in ise suç tarihinde de yanında çalışmakta olduğu müşteki ...’in iş yerine, gece 02.00 sıralarında, yazıhane camını kırmak suretiyle girip müşteki ...’e ait yazar kasa ile iş yerinde çalışan müşteki ...’ın yatakhane olarak kullanılmakta olan bölümünde bulunan dolabının kilidini kırarak para, giyecek ve yiyecek eşyalarını çalmaları ve müşteki ...’a ait bir kısım eşyanın soruşturma aşamasında rızaen iade edilmesi şeklinde gerçekleştirdikleri eylemin, 5237 TCK"nın 142/1-b, 143/1, 142/1-b, 143/1, 168/2. (müşteki Mehmet’in rıza göstermesi halinde) maddeleri kapsamındaki hırsızlık suçlarının yanı sıra aynı Kanun’un 116/2-4, 119/1-c, 151/1 (2 kez) maddeleri kapsamındaki iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturacağı, sanıkların eyleminin, her ne kadar iş yerinin anahtarı sanık ...’de bulunmakta ise de, iş yerine mesai saatleri dışında, anahtar kullanılmasızın yazıhanenin camı kırılarak girildiği, bu nedenle iş yerinde çalışmanın sağladığı kolaylıktan istifade edilmediği, çalınan eşyaların niteliği itibariyle sanıklara teslim veya tevdi edilmemiş olması nedeniyle 765 sayılı Kanun’un 491/3. maddesi kapsamında değerlendirilemeyeceği, sanıkların iş yerine girmek için kırdıkları cam ve dolabı açmak için kırdıkları kilidin muhkem olup olmadığı yönünde bir tespitin de bulunmaması karşısında, bu konuda yapılacak tespite göre 765 sayılı TCK’nın 492/1, 522. ya da 493/1., 522. maddelerinde yazılı suçları oluşturacağı, 5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun’un 9. maddeleri dikkate alınmak suretiyle, eyleme uyan ve suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı Kanun’un ilgili maddeleri ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un ilgili maddelerinin, suç tarihi itibariyle mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olduğu da nazara alınarak, olaya ayrı ayrı uygulanması, her iki yasaya göre verilecek cezaların, denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı saptanıp, sonuç cezaların karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi; sanığın yukarıda anılan müştekilere yönelik eylemleri nedeniyle 765 sayılı Kanun hükümlerinin açıkça lehe olması ve sanığın kesinleşen hükümdeki mahkumiyetinin müşteki ...’e yönelik eylemi nedeniyle 1 yıl, müşteki ...’a yönelik eylemi nedeniyle 4 ay hapis cezası olduğu da nazara alındığında, 765 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tayin edilen cezaların daha lehe olması nedeniyle mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 14/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.