Yargıtay - Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1114 Esas 2019/4489 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1114
Karar No: 2019/4489
Karar Tarihi: 06.03.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1114 Esas 2019/4489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümle sanık fuhuş suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecinde vicdani kanıtların tamamı ve iddia ve savunmaların temyiz denetimine uygun bir şekilde tartışıldığı ve sanığın suç işlediğine dair haklı bulgular elde edildiği belirtilmiştir. Sanığın farklı zamanlarda mağdurun birden fazla defa fuhuş yapmasına yardım ettiği ancak TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmamıştır. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği için bu maddenin infaz aşamasında uygulanabileceği belirtilmiştir. Mahkeme kararı temel ceza miktarına uygun olarak hesap hatası nedeniyle gün para cezasının 417 gün yerine 416 gün olarak belirlendiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 8320 TL adli para cezası ile cezalandırılması gerektiği açıklanmış ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 43/1, 53/1-b ve 62/1 olarak belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2017/1114 E. , 2019/4489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurun birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E-2015/85 K. sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Temel ceza üzerinden TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası neticesinde, gün para cezasının 416 gün yerine 417 gün olarak fazla belirlenmesi,
Kanunu aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, uygulanan maddeler uyarınca sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezası yanındaki gün para cezasının “416 güne indirilmesi” ve sonuç olarak sanığın “1 yıl 8 ay hapis ve 8320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına”, biçiminde, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.