Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/15595 Esas 2015/26706 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Denizli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/04/2014
NUMARASI : 2013/83-2014/150

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil, fazla mesai, hafta tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin feshettiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.
Somut olayda, mahkemece davalı işverenin ispat yükünü yerine getirmediği yazılı belgeleirn davalı tarafından süresinde ibraz edilemediği gerekçesiyle dikkate alınmayarak, davacının tüm çalışma süresi boyunca yıllık izin hakkını kullanmadığı kabul edilerek, yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak davalı tarafın sunmuş olduğu ve dosyada mevcut olan yıllık izin kullanımına dair izin belgelerde davacı işçinin imzasının bulunduğu anlaşıldığından, kullanılan izinlerin mahsup edilerek karar verilmesi gerekmektedir. Borcu sona erdirici nitelikteki bu belgelere mahkemece süresinde ibraz edilmediği gerekçesiyle itibar edilmemeyerek hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre de davacı ve davalı lehine ödenmesine karar verilen vekalet ücretinin, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesini 7/2. ve 12. maddelerine aykırı olarak takdir edilmiş olması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 06.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.