Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8656 Esas 2020/2894 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8656
Karar No: 2020/2894
Karar Tarihi: 26.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8656 Esas 2020/2894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir kişinin askere gitmesi nedeniyle eşyalarını kendi üzerinde sakladığı ve geri döndüğünde iade edeceğine söz verdiği halde iade etmediği için güveni kötüye kullanma suçundan yargılanmıştır. Ancak, dosya incelendiğinde bu eşyaların sanığın kendisine verilen ama veriliş amacına aykırı olarak tasarruf ettiği somut, kesin ve inandırıcı delil olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince sanık beraat etmiştir. Kanunlar ise, suçun CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın bu maddelerine atıfta bulunmaktadır.

15. Ceza Dairesi 2018/8656 E. , 2020/2894 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın askere gitmesi nedeni ile abisinin tanıdığı olan sanığa işyerine ait eşyaları muhafaza etmesi, döndüğünde iade etmesi şartı ile teslim ederek verdiği, sanığın katılanın askerden dönmesine rağmen eşyaları katılana teslim etmeyerek üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanığın sabit olan savunması, sanığın savunmasını doğrular nitelikteki tanık ..."un beyanı ve tüm dosya kapsamından sanığın söz konusu eşyaları başka bir depoya götürerek almaları hususunda katılanın babası olan tanığa haber verdiğinin anlaşıldığı bu haliyle sanığın kendisine verilmiş olan eşyalar üzerinde veriliş amacına aykırı olarak tasarrufta bulunduğuna dair somut, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delilin elde edilmediği gerekçelerine dayanan mahkemenin beraat yönündeki kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle beraat hükmünün ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.