Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/9941 Esas 2018/2238 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Suç tarihinde ... İlçe Jandarma Komutanlığı giriş nizamiyesine gelerek jandarma er ...’ı ziyaret etmek istediklerini beyan eden sanıkların jandarma er... ile ilgili sorulara çelişkili beyanlar vermeleri üzerine alınan yazılı arama kararına istinaden sanıkların üzerlerinde arama yapılmak istendiği ancak bu aşamada sanıkların iç çamaşırları içerisinde gizlemiş oldukları 3,47 gr ve 2,99 gr esrarı çıkartarak kolluk görevlilerine teslim ettikleri olayda; sanıkların iki paket esrarı getirmiş oldukları jandarma erler ..., ..., ... ve ... ile irtibat kuramadıkları aşamada jandarma er olarak görev yapan diğer sanıkların suça konu iki paket esrarı 120 tl karşılığında sanıklardan satın alacaklarını, sanıkların bu nedenle nizamiyeden içeriye girmeye çalıştıklarını beyan etmeleri karşısında; sanıklar hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama koşulları gerçekleşmediği halde, TCK 192/3. maddesi uygulanarak sanıkların cezasında indirim yapılması,
2-) Suça konu uyuşturucu maddenin TCK"nın 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken, TCK"nın 54/1. maddesi gereğince müsadere edilmesi ve...Kriminal Jandarma Laboratuvarı"nca alınan şahit numunenin müsadere edilmemesi,
3-) TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, sanıkların kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.