Tehdit - mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26902 Esas 2020/71 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26902
Karar No: 2020/71
Karar Tarihi: 06.01.2020

Tehdit - mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26902 Esas 2020/71 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen hakaret suçundan dolayı ceza verilmiştir. Ancak, sanık tarafından yapılan temyiz başvurusunda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın görüş belirtmediği belirtilmiştir. Ayrıca, tebligatın usulsüz yapıldığına dair bir iddia da bulunulmuştur. Bu nedenlerle, dosya tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra incelenmek üzere geri gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi: Tebligatın öncelikle muhatabın beyan ettiği, en son adrese yapılması gerektiği belirtilmektedir. Adres kayıt sistemindeki adres bilinmiyorsa tebligat normal çıkarılmalıdır.
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi: Normal tebligat yapılması gerektiği belirtilmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi: Tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligatın yapılması gerektiği belirtilmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-8. maddeleri: Tebligat işlemlerinin nasıl yapılacağına dair hükümleri içermektedir.
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi: Tebligat çıkarılan adresin muhatapın adres kayıt sistemindeki

4. Ceza Dairesi 2015/26902 E. , 2020/71 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık, hakkında hakaret suçundan verilen hükmü de temyiz etmiş olmasına karşın, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın tebliğnamesinde bu suç ile ilgili görüş bulunmadığı,2-7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması, bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, (Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması) gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın ilk olarak katılan sanık ...’nin doğrudan MERNİS adresine tebliğe çıkarıldığı, muhtarın imzasına tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de usulsüz olduğu, Anlaşıldığından, sanık ...’ün temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine geri GÖNDERİLMESİNE, 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.