12. Ceza Dairesi 2020/749 E. , 2021/4414 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.043,99 TL kazanç kaybı ile tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasına ilişkin 7.000 TL vekalet ücreti toplamı 8.043,99 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/125 Esas - 2015/85 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 28/02/2015 - 02/04/2015 tarihleri arasında 1 ay 2 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 15/05/2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 11.044 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.043,99 TL kazanç kaybının tutuklama tarihinden, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasına ilişkin 7.000 TL vekalet ücretinin 03/08/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmek üzere toplam 8.043,99 TL maddi, 2.000 TL manevi tazminatın ise tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, davacının düzenli ve belirli bir işi olmadığı halde kazanç kaybına hükmedilmesinin usule ve yasaya aykırı olduğuna, hükmolunan manevi tazminat miktarının fazla olduğuna, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve faize ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasına ilişkin olarak düzenlenen serbest meslek makbuzunun davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında maddi zararın tayininde dikkate alınamayacağı gözetilmeden, 7.000 TL vekalet ücretinin maddi zarar kapsamında davacıya ödenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün maddi tazminata ilişkin 1 numaralı fıkrasının a bendinin içeriğinin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine ""Davacının maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 1.043,99 TL maddi tazminatın tutuklama tarihi olan 28/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine"" cümlesinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.