Tehdit sanıklar ve hakkında - tefecilik tüm sanıklar hakkında - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10747 Esas 2018/1771 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10747
Karar No: 2018/1771
Karar Tarihi: 13.03.2018

Tehdit sanıklar ve hakkında - tefecilik tüm sanıklar hakkında - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10747 Esas 2018/1771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların üzerine atılı tehdit suçu ve tüm sanıkların üzerine atılı tefecilik suçundan dolayı mahkeme beraat kararı vermiştir. Ancak, sanık avukatı beraat eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle tavzih talebinde bulunan bir dilekçe sunmuştur. Bu dilekçenin süresinde ve vekalet ücretine yönelik temyiz talebi niteliğinde olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, suçların kanunda öngörülen cezalarının üst sınırı itibariyle 8 yıllık asli zamanaşımına tabi olduğunu ve zaman aşımının gerçekleştiğini ortaya koymuştur. Bu nedenle, hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmediği için, davalardan düşme kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2015/10747 E. , 2018/1771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit (sanıklar ... ve ... hakkında), tefecilik (tüm sanıklar hakkında)
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ... müdafii avukat ..."ün 06/02/2014 oluşturma tarihli yerel mahkemeye hitaben UYAP sistemi üzerinden yazdığı ve beraat eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle tavzih talebinde bulunduğunu bildiren dilekçe içeriğinin süresinde ve vekalet ücretine yönelik temyiz talebi niteliğinde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklar... ve ..."in üzerine atılı tehdit suçu ile tüm sanıkların üzerine atılı tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezalarının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu, sorgu tarihi olan 07/10/2009"dan inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği, zamanışımını kesen başka sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.