Mahkemesi : Uşak 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 13.11.2013
No : 2011/1243-2013/798

Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 27.09.2009 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu vefat eden sigortalı hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle oluşan sosyal sigorta yardımlarının rücuan tahsili istemine ilişkin olup davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 21. maddesidir.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun “İş kazası ve meslek hastalığı ile hastalık bakımından işverenin ve üçüncü kişilerin sorumluluğu” başlığını taşıyan 21. maddesinin birinci fıkrasında, iş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamının, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirileceği açıklanmıştır.
5510 sayılı Kanunun 21. maddesinin dördüncü fıkrası, üçüncü kişinin sorumluluğunu düzenlemekte olup; buna göre, iş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara rücû edilebilecektir.
İş kazası, meslek hastalığı ve hastalığın üçüncü kişinin kusuru sonucunda meydana gelmesi halinde rücu edilecek miktar ise; sigortalı ya da hak sahiplerine yapılan ödemelerin tümünün, bağlanacak gelirlerin ise başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısının, davalıların toplam kusur karşılığından oluşmaktadır.
Somut olayda; davacı vekili, vefat eden sigortalı hak sahiplerine bağlanan 78.497,95-TL peşin değerli (artışlı) gelirden, şimdilik 39.248,97-TL"sını (% 50"sini) talep etmiş, mahkemece, kurum zararı olarak belirlenen, hak sahiplerine bağlanan ilk peşin değer ve bir hak sahibinin evlenmesi nedeniyle fiili ödemeye dönüşen miktar toplamı olan 63.225,66-TL"nin % 50" si 31.612,83-TL"ye hükmedildiği anlaşılmıştır.
a) Davacı kurum vekilinin talep miktarı olan 39.248,97-TL"nın, davalı işveren yönünden kurumca rücu edebilecek miktar içinde kaldığı halde, mahkemece, dava dilekçesinde talep edilen miktar % 50 olduğu gerekçesi ile, kurumca rücu edilebilecek miktarın % 50"sine hükmedilmesi,
b) Üçüncü kişi konumdaki davalı A.. Ç.. yönünden ise, 5510 sayılı Kanunun 21. maddesinin dördüncü fıkrası hükmü uyarınca belirlenecek rücu miktarına göre, kurumun talebi de dikkate alınarak karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.