Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8002 Esas 2020/2887 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın oğluna iş bulacağına inandırarak hileli hareketlerle masraf adı altında farklı tarihlerde 480,00 TL, 500,00 TL ve 1.600,00 TL olmak üzere toplam 2580,00 TL parayı katılandan aldığı fakat katılanın oğluna iş bulmadığı bu suretle üzerine atılı basit dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Dairemizin 22/05/2017 tarih 2015/11663 esas ve 2017/11217 karar sayılı bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair 31/07/2017 tarihli rapor, sanığın tevil yoluyla ikrarı, katılan beyanı, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, katılandan farklı tarihlerde 480,00 TL, 500,00 TL ve 1.600,00 TL olmak üzere para istemesi ve alarak menfaat temin etmesi şeklindeki eylemleri nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal etmiş olması karşısında, sanık hakkında ek savunması alınarak zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.