MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava ve birleşen dava dilekçesinde, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi 1361 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde; dava konusu taşınmazda kamulaştırmasız el koyma nedeniyle tazminata ve ecrimisil bedeline hükmedilmesi istenilmiş; mahkemece tazminat isteminin kabulüne, ecrimisil istemi yönünden talep atiye bırakıldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerin incelenmesinde; dava konusu taşınmazın 04.04.1973 tarihinde kamulaştırıldığı, davacılar murisi ... adına kamulaştırma evrakı tebliğe çıkarıldığı, 18.01.1974 tarihinde bekçi ... beyanına göre muhatabın ölü olması nedeniyle tebligatın iade edildiği, muhatap ..."ın kamulaştırma kararının alındığı tarihte ölmüş olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda kamulaştırma işleminin geçerliliğinden bahsedilemeyeceği gibi davacı vekilinin beyanı da dikkate alınarak davaya kamulaştırmasız el koyma hükümleri doğrultusunda bakılması gerekir. 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen Geçici 6.maddesi gereğince kamulaştırmasız el konulan taşınmazların 09.10.1956 tarihi ile 04.11.1983 tarihleri arasında el konulması halinde el koyma tarihindeki niteliği dikkate alınarak değerlendirme yapılması gerekir. Dosyaya yansıyan bilgiye göre; dava konusu taşınmaza 1973 yılında karayolu yapılması suretiyle el konulduğu tespit edilmiştir. Dairemizin 21.12.2015 tarihli geri çevirme kararı üzerine getirtilen ... ...nın 27.01.2016 tarihli yazısına göre; dava konusu taşınmazın 10.09.2008 tarihinde imar planına alındığı, el koyma tarihinde tarım arazisi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre; hükme esas alınan bilirkişi raporunda taşınmazın tarım arazisi olarak değerlendirilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak;
1-Yargıtayın yerleşmiş uygulamalarına göre özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için dekar başına elde edilecek ortalama verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü verilerinin esas alınması gerekmektedir.
Dosya arasında bulunan gıda, tarım ve hayvancılık il müdürlüğü verilerine göre; 2013 yılı münavebeye alınan ürünlerin üretim gideri domatesin 2.717,05 TL, biberin 3.050,1 TL, patlıcanın 2.868,30 TL, kabağın 1.984,70 TL iken raporda sırasıyla 1.785 TL, 2.150,10 TL,1.968,30 TL ve 1.270 TL alınmak suretiyle kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi,
2-Dava konusu taşınmazın tapu kaydında bulunan intifa hakkı sahibinin sağ olup olmadığının araştırılarak sağ ise; davaya dahil edilmemiş olması,
3-Birleşen davalar yönünden hükmedilen tazminat bedellerine herbir birleşen davanın açıldığı tarihten itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekirken bu bedellerin tamamına asıl dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 14.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.