Danıştay 4. Daire 2019/8921 Esas 2021/5110 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/8921
Karar No : 2021/5110

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Sahte fatura düzenlediği gerekçesiyle, davacı şirket adına tarh edilen 2016 yılı üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 2016/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemleri geçici vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporu'ndaki tespit ve değerlendirmelere göre davacı şirketin 2016 yılında düzenlemiş olduğu tüm faturaların gerçek bir muamele veya durumu içermeyen sahte belgeler olduğu sonucuna varıldığı, söz konusu rapora göre, davacı şirketin bir takım vergisel ödevlerini yerine getirmediği ve düzenlediği bir kısım faturaların da sahte belge niteliğinde olabileceğinin görülmesine karşın, davacı şirket hakkında yapılan ve raporda yer verilen yoklamaların tamamında davacı şirketin iş yerinde bulunması, iş yerinin 2 katlı olması, iş yerince ciddi tutarlarda emtia olduğunun ve çalışan bulunduğunun tespit edilmesi, ayrıca davacı hakkında düzenlenen raporda yer verilmemesine rağmen davacı tarafından dava dosyasına sunulan 01/04/2016, 07/06/2016, 22/12/2016 tarihli yoklama fişlerinde, davacı şirketin ortalama 6-8 arası işçi çalıştırdığının ve iş yerinde 600.000,00-TL, 2.000.000,00-TL ve 2.900.000,00-TL emtia olduğunun tespit edildiği ayrıca yine davacı tarafından sunulan banka hesap hareketlerinde yüksek tutarlı EFT ve havale işlemlerinin olduğu, bu tutarların gerçeği yansıtmadığı yönünde, yani banka hesap hareketlerinin doğruluğunun tespiti yönünde vergi tekniği raporunda herhangi bir araştırmanın yapılmadığı, nakliye hizmeti alınan şirket nezdinde herhangi bir karşıt incelemenin yapılmadığı, davacı şirketin Ba-Bs form analizindeki verilerin birbiri ile uyumlu olduğu anlaşıldığından, davacı şirketin 2016 yılında düzenlediği tüm faturaların sahte olduğunun kabul edilemeyeceğinden yapılan üç kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı hakkında tesis edilen işlemlerin usul ve yasaya uygun olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddedilerek Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş; 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış; 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
Davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda özetle; mükellef kurumun tekstil malzemelerinin toptan ticareti faaliyeti ile iştigal ettiği, 16/08/2012 tarihli işe başlama yoklamasında, ödevli şirketin herhangi bir depo veya şubesinin bulunmadığı, yoklama sırasında çalışanının bulunmadığı, iş yerinin yaklaşık 50 m2 olduğu, aylık kira bedelinin KDV dahil 600,00-TL olduğu, iş yerinde demirbaş olarak; 13 adet raf, 1 adet ofis takımı, 1 adet birgisayar, 1 adet yazıcı bulunduğu ve iş yerinde yaklaşık 50.000,00-TL tutarında emtianın bulunduğu hususlarının mükellef kurum yetkilisi ile birlikte tespit edildiği, aynı adreste 10/06/2013 tarihinde yapılan yoklamada, işyerinin 80 m2 olduğu, işyerinde bir çalışanın olduğu, demirbaş olarak; 20 adet ürün rafı, 2 adet orta stand, 1 adet ofis masası, 1 bilgisayar, 1 yazıcı ve muhtelif sandalye v.b. olduğu, yaklaşık 200.000,00-TL tutarında emtia (fermuar, iplik, düğme) olduğu, 11/07/2013 tarihinde yapılan yoklamada, iş yerinin 70 m2 olduğu, işyerinin kirasının aylık 600,00-TL olduğu, iş yerinde iki işçi çalıştığı, 13/06/2014 tarihinde mükellefin yeni adresinde yapılan yoklamada, iş yerinde büro malzemeleri, raflar ve bilgisayar olduğu, 22/12/2014 tarihinde yapılan yoklamada, aylık kira bedelinin net 1.150.00-TL olduğu, 4 adet çalışan olduğunun beyan edildiği, iş yerinde 15 raf içinde tekstil aksesuarı ve iplik olduğunun görüldüğü, iş yerinde 2 adet ofis masası, 15 adet raf, 6 adet koltuk olduğu, iş yerinin zemin ve bodrum olmak üzere 200 m2 civarında olduğu, iş yerinde yoklama tarihinde 2 çalışanın olduğunun görüldüğü, başka şube ve deponun olmadığının beyan ve tespit edildiği, aynı adreste 27/04/2015 tarihinde yapılan yoklamada, benzer hususların beyan ve tespit edildiği, mükellef kurumun çalışanı olarak gösterilen …'ın ifadesinde bu şirkette kesinlikle çalışmadığını ama SGK kayıtlarında bu şirkette çalıştığına dair 183 günlük sigorta kaydının bulunduğunu beyan ve ifade ettiği, şirket çalışanı olarak gösterilen …'ın 2015 yılından 2017 Haziran ayına kadar … Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.'nde çalıştığını, kendisiyle beraber 5 çalışanın daha bulunduğunu ve hepsinin sigortalı olduğunu, …'ı tanıdığını, şirketin alış ve satışları yapacak ticari kapasitesinin bulunduğunu beyan ve ifade ettiği, mükellef kurumun 2016 vergilendirme dönemine ilişkin KDV matrahının toplam 155.414.937,01-TL olduğu, 2016 yılında Bs formu ile 1233 adet fatura karşılığında 155.414.929,00-TL tutarında mal sattığını beyan ettiği, ilgili yılda mükellef kurumdan 1176 adet fatura karşılığında 154.369.202,00-TL tutarında mal ve hizmet alındığının diğer mükelleflerce Ba formu ile beyan edildiği, mükellef kurumun vedesi geçmiş ve bugün ödenmesi gereken toplam borcunun 365.425,26-TL olduğu, ödenen toplam vergi aslı tutarının ise 10.154,29-TL olduğu, mükellef kurumun çok yüksek tutarlı alış ve satış beyanları bulunmasına rağmen şirket adına kayıtlı motorlu araç bulunmadığı, mükellef kurumun 2016 yılında hakkında olumsuz tespit yer alan mükelleflerden yapmış olduğu fatura alışlarının ilgili yıldaki toplam alışlarına oranının %95 olduğu, mükellef kurumun 2016 yılında KDV matrahı toplamının 155.414.937,01-TL olmasına rağmen ödenecek hiç KDV hesaplanmadığı tespitlerine yer verilmiştir.
Buna göre; mükellef kurumun yapılan yoklamalardaki işçi sayısı, emtia mevcudu, iş yeri büyüklüğü gibi çalışma durumunu gösteren veriler dikkate alındığında, 155.414.929,00-TL tutarında mal satışı bulunmasının iktisadi ve teknik icaplar ile ticari teamüllere uygun olmadığı, her ne kadar bozulması istenen kararda, davacı tarafından dava dosyasına sunulan 01/04/2016, 07/06/2016, 22/12/2016 tarihli yoklama fişlerinde, davacı şirketin ortalama 6-8 arası işçi çalıştırdığının ve iş yerinde 600.000,00-TL, 2.000.000,00-TL ve 2.900.000,00-TL emtia olduğunun tespit edildiği belirtilmekte ise de, bu miktardaki emtialar ile 155.414.929,00-TL tutarındaki satış hasılatına ulaşılamayacağı, 2016 yılında hakkında olumsuz tespit yer alan mükelleflerden yapmış olduğu fatura alışlarının ilgili yıldaki toplam alışlarına oranının %95 gibi çok yüksek bir orana tekabül ettiği, 2016 yılında KDV matrahı toplamının 155.414.937,01-TL olmasına rağmen ödenecek hiç KDV hesaplanmadığı, mükellef kurumun çalışanı olarak gösterilen …'ın ifadesinde bu şirkette çalışmadığını beyan ettiği dikkate alındığında davacı şirket tarafından düzenlenen faturaların komisyon karşılığında düzenlenen belgeler olduğu sonucuna varılmış olup, aksi yöndeki Vergi Mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının …'nin karşı oyu ve oyçokluğuyla BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 12/10/2021 tarihinde karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.