3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2463 Karar No: 2019/11833 Karar Tarihi: 29.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2463 Esas 2019/11833 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/2463 E. , 2019/11833 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Gerekçeli kararın, sanığın talimat ile savunmasının alındığı 09.11.2015 tarihli duruşmada beyan ettiği adresinden farklı bir adrese tebliğ edildiği ve tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine, süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 1) Sanığn adli sicil kaydında tekerrüre esas olan başka ilamının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Sarayköy Sulh Ceza Mahkemesinin 14.03.2014 tarih ve 2013/219 Esas ve 2014/133 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Kabul ve uygulamaya göre; 2) Mahkemece mağdurun sanığa küfür ettiği gerekçesiyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına göre haksız tahrik oluşturan davranışların ulaştığı boyutu ve TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanığın cezasından daha az ve makul oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde (½) oranda indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, 3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 29.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.