Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5124 Esas 2019/14489 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5124
Karar No: 2019/14489
Karar Tarihi: 27.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5124 Esas 2019/14489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İşçinin açtığı dava sonucunda İlk Derece Mahkemesince verilen karara sadece davacı ve davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş, fakat Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılmıştır. İlk derece mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 13.998,05 TL; davalı yönünden ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hüküm altına alınmak ile temyize konu edilen miktar 53.681,30 TL olmuştur. Ancak belirtilen miktarların kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL'den düşük olması nedeniyle davacı ve davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2019/5124 E. , 2019/14489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, dava tarihi itibariyle işyerinde çalışması bulunmadığı anlaşılan işçinin açtığı davada; İlk Derece Mahkemesince verilen karara karşı sadece davacı ve davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş olup Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılan ilk derece mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 13.998,05 TL; davalı yönünden ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hüküm altına alınmak ile temyize konu edilen miktar 53.681,30 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile belirtilen miktarlar 58.800,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı ve davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, 27.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.