MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, sanığa tefhim edilen kararda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması, kanun yoluna ilişkin süreler konusunda 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununda ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nda farklı düzenlemelere yer verilmesi, 7035 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten sonra temyiz süresi konusunda tereddütler oluşması ve ilk derece mahkemelerince yanıltıcı ifadeler kullanılmasının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/10/2015 tarihli, 2015/11-120 Esas ve 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu gibi, Anayasa Mahkemesi"nin 09/06/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/4987) ve 22/09/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/1382) kararlarına göre de bu durumun adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması nedenleriyle, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan 14/04/2011 tarihli hükmün, sanık tarafından lehe olarak temyiz edilmesi üzerine, anılan hükmün, Dairemizin 08/02/2016 tarihli ilamıyla, diğer nedenlerin yanı sıra “Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması” ve “Müştekinin iş yerinden, sanığın 12.01.2011 günü saat 05.00 sıralarında hırsızlık yaptığı, UYAP sorgulamasında suç tarihinde güneşin saat 06.31"de doğduğu, TCK"nun 6/1-e maddesine göre saat 05.31"den önceki zaman diliminin gece olarak kabul edilmesi gerektiği, atılı suçun gece sayılan vakitte gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nun 143. maddesinin uygulanmaması” gerekçeleriyle bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyulduğu belirtilmesine karşın; sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılıp yine suçun gece vakti işlenmesi sebebiyle belirlenen temel ceza üzerinden artırım yapılması ve 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca, aleyhe bozma yasağı gereği sonuç cezanın, ilk hükümdeki miktardan fazla olamayacağı gözetilip, ilk hükümdeki ceza miktarı üzerinden infaz edilmesine karar verilmesi gerekirken; 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesine yanlışa anlam yüklenerek yazılı şekilde hüküm kurulması, sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 14/05/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.