Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1504 Esas 2020/8024 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1504
Karar No: 2020/8024
Karar Tarihi: 03.12.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1504 Esas 2020/8024 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin zorunlu mali sorumluluk sigortalı kamyonunda yolcu olarak bulunan bir kişinin araçtan düşmesi sonucu tazminat ödendiği ve sigorta şirketinin bu tazminatı davalı şirketten talep ettiği bir dava sonuçlanmıştır. İlk olarak davanın reddine karar verilmiş, ancak davalı tarafından yapılan temyiz başvurusu sonrasında Daire tarafından karar bozulmuş ve davacı şirketin talebi kısmen kabul edilerek tazminatın belirli bir tutarı davalı şirketten tahsil edilmesine karar verilmiştir. Son temyiz başvurusu sonrasında da kararın bozulması söz konusu olmamış ve mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları, 4/e. Bu madde gereğince kamyon ve benzeri araçlarda yolcu taşıma ruhsatı olmaması durumunda sigorta şirketin rücu hakkı doğmaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2019/1504 E. , 2020/8024 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıya ait aracın davacı şirkete zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı olduğunu, araçta yolcu olarak bulunan Hayriye Keser’in araçtan düşerek yaralanması nedeniyle tazminat ödendiğini, sigortalı aracın kamyon olması nedeniyle yolcu taşıma ruhsatı bulunmadığından Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının 4/e maddesi gereğince rücu hakkının doğduğunu belirterek 9.068,00 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, araç sürücüsünün aracı yük taşımak amacıyla aldığını, davalının izni dışında yolcu taşındığını, aracın hatır ilişkisine dayanarak sürücüye verildiğini, sigorta şirketinin ödememesi gereken tazminatı ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın reddine dair verilen hüküm, Dairemizin 12/11/2013 tarih 2012/15733 Esas 2013/15526 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; davacının davasının kabulü ile sigorta şirketi tarafından dosya kapsamı itibariyle ödendiği sabit olan 9.068,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 06/04/2016 tarih 2015/18377 Esas 2016/4364 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 7.934,50 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 406,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 03/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.