Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/6512 Esas 2017/20 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6512
Karar No: 2017/20
Karar Tarihi: 03.01.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/6512 Esas 2017/20 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ve davacı arasındaki 5.000 TL alacağı davasında, mahkeme tarafından 1.851,88 TL'ye hükmedilmiştir. Davalı tarafından verilen temyiz istemi ise, kesin nitelikte olması nedeniyle reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Yasanın 2. A maddesi c fıkrası ile HUMK'nın 427. maddesidir. Bu kanun maddeleri, kesinlik sınırını 01.01.2015'ten itibaren 2.080 TL olarak belirlemektedir.

15. Hukuk Dairesi 2016/6512 E. , 2017/20 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı Hakimliğince verilen 17.09.2015 gün ve 2015/88-538 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemesi"nin kararı 17.09.2015 tarihlidir. Davada 5.000,00 TL"nin tahsili talep edilmiş, 1.851,88 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma peşin harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 03.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.