Sanık ... hakkında nitelikli yağma suçundan mahkumiyetine ilişkin Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 08/09/2015 gün ve 2015/132 Esas, 2015/284 Karar sayılı hükmün, sanık ve savunmanının temyizi üzerine Dairemizin 01/11/2017 gün ve 2015/9570 Esas, 2017/3908 Karar sayılı onama yolundaki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2018 gün ve KD-2018/64769 sayılı yazısı ile;
"Sanık ... hakkında yağma suçundan cezalandırılması için açılan kamu davası yargılaması sonucunda, yüklenen suçun 765 sayılı TCK"nın yürürlükte olduğu tarihte işlenmiş olmasına rağmen, lehe olduğu gerekçesiyle 5237 sayılı TCK hükümleri uygulanmıştır. Ancak, yerel mahkeme kararının incelenmesinden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK uyarınca hüküm kurulurken 58. madde hükümlerinin de uygulandığı ve kararın Daireniz tarafından onandığı anlaşılmıştır. Oysa ki, bilgileri olduğu üzere, 5237 sayılı TCK lehe olarak kabul edilerek yapılan uygulamalarda, aleyhe olan ve infazı ilgilendiren 58. madde hükmünün uygulanma imkanı bulunmamaktadır; keza bu konu, Yüksek Ceza Genel Kurulunun da gündemine gelmiş ve Yüksek Kurul, tekerrürün 765 sayılı TCK döneminde bir artırım nedeni olarak öngörüldüğünü, yeni sistemde ise koşullu salıverme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz kurumu olarak düzenlendiğini, 5237 sayılı Yasanın lehe olduğu gerekçesiyle uygulandığı hallerde uygulanamayacağına hükmetmiştir. Açıklanan gerekçe uyarınca, yukarıda belirtilen onama kararının kaldırılarak bozma kararı verilmesi" gerekçesi ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2-Dairemizin 01/11/2017 gün ve 2015/9570 Esas, 2017/3908 karar sayılı, sanık ... hakkındaki nitelikli yağma suçundan verilen onama ilamının KALDIRILMASINA,
3-Sanık ... hakkında, nitelikli yağma suçu bakımından kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’un 08.09.2015 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, yasal süresinden sonra 16.09.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİ ile TCK’nın 53.maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 7/3. maddesi dikkate alınmadan, 58. madde ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Dairemizin 01/11/2017 gün ve 2015/9570 Esas, 2017/3908 karar sayılı ilamının diğer yönlerinin korunmasına, 24.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.