MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 06.09.2006-15.07.2010 tarihleri arasında kesintisiz olarak teknik eleman olarak çalıştığını, işyeri ve çalışma koşulları uygun olmadığından işyerinden ayrıldığını, ... "ya başvurarak kıdem tazminatı alabileceğine dair bilgi yazısını alarak işverene teslim ettiğini, aylık 1.170,00 TL net ücret karşılığı çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiş, 16.12.2010 havale tarihli dilekçesi ile fazla çalışma ücreti ve yıllık izin ücretine ilişkin alacak taleplerini atiye bırakmıştır.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının haklı fesih nedenine dayanmaksızın istifa ettiğini, davacının dava dilekçesinde bile fesih nedenini açık olarak belirtmediğini, istifa dilekçesinden anlaşıldığı üzere davacının emekli olmak için işten ayrıldığını, davacının dava görüldüğü tarihte başka bir işyerinde çalışmakta olmasının davacının işten emekli olmak için ayrılmadığının bir kanıtı olduğundan bahisle davanın reddini, 30.12.2010 tarihli dilekçesi ile de davacının bir kısım alacak taleplerini atiye terk etmesinin feragat manasına geleceğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesi uyarınca, mahkeme kararlarının;
a) Hükmü veren mahkeme ile hâkim veya hâkimlerin ve zabıt kâtibinin ad ve soyadları ile sicil numaraları, mahkeme çeşitli sıfatlarla görev yapıyorsa hükmün hangi sıfatla verildiğini,
b) Tarafların ve davaya katılanların kimlikleri ile Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, varsa kanuni temsilci ve vekillerinin ad ve soyadları ile adreslerini,
c) Tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri,
ç) Hüküm sonucu, yargılama giderleri ile taraflardan alınan avansın harcanmayan kısmının iadesi, varsa kanun yolları ve süresini,
d) Hükmün verildiği tarih ve hâkim veya hâkimlerin ve zabıt kâtibinin imzalarını,
e) Gerekçeli kararın yazıldığı tarihi,
içermesi, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi zorunludur. Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, hükmün infazında zorluklara ve tereddütlere, yargılamanın ve davaların gereksiz yere uzamasına, davanın tarafı bulunan kişi ve kurumların mağduriyetlerine sebebiyet verecek ve Kamu düzeni ve barışını olumsuz yönde etkileyecektir (Hukuk Genel Kurulu - 2007/14-778 E, 2007/611 K, Dairemizin 01.04.2008 gün ve 2007/38353 Esas, 2008/7142 Karar sayılı ilamı).
Somut olayda davacının fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarına ilişkin taleplerini atiye terkine karşı davalı vekilince açıkça itiraz edilmesi karşısında Yargıtay 9. HD 14.06.2012 tarih ve 2012/17641 Esas 2012/23063 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere bu iki talep hakkında da esas yönünden bir karar verilmesi gerekirken karar gerekçesinde “davacının 16.12.2010 havale tarihli dilekçe ile fazla çalışma ücreti ve yıllık izin ücret alacakları atiye terk ettiği ve 3 aylık sürenin sonu olan 16.03.2011 tarihine kadar yenilenmediği takdirde ek karar yazılmasına” şeklindeki gerekçe ile bu iki talep ile ilgili olarak olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.07.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.