Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/5255 Esas 2019/6473 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5255
Karar No: 2019/6473
Karar Tarihi: 21.10.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/5255 Esas 2019/6473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşıyaka Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 2013/473-2016/19 sayılı kararın temyizi, HUMK'un 427/2. maddesi gereği, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Davada, davalının itirazının iptali istenmiş ve mahkemece davanın 1.608,95 TL yönünden kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir. Temyiz sınırı altında kalan karar için, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanunlar olarak ise, HUMK'un 427/2. maddesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı'na (01.06.1990 gün, 3/4 sayılı) atıfta bulunulmuştur.

11. Hukuk Dairesi 2018/5255 E. , 2019/6473 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı Karşıyaka Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 22/01/2016 gün ve 2013/473-2016/19 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 22.01.2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Dava itirazın iptaline ilişkin olup davacı 3.656,43 TL’ye yönelik davalının itirazının iptalini istemiş mahkemece davanın 1.608,95 TL yönünden kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir. Bu durumda davanın kabulüne karar verilen 1.608,95 TL davalı yönünden, reddine karar verilen 2.047,48 TL davacı yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz istemlerinin REDDİNE, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 21/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.