Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1920 Esas 2020/10519 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1920
Karar No: 2020/10519
Karar Tarihi: 13.10.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1920 Esas 2020/10519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Çivril Devlet Hastanesinde görev yapan diyetisyenin odasına girerek cüzdanını çaldığı için hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafii temyiz isteğinde bulunmuş ancak mahkemenin atadığı müdafinin yetkisi olmadığı için reddedilmiştir. Sanık ise hırsızlık suçu için verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi olmadığı için temyiz edememiştir. Dosya incelendiğinde, birkaç itiraz dışında sanığın temyiz itirazlarının yerinde görülmediği sonucuna varılmıştır. Ancak sanığın suçunun 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesiyle değil, 142/1-a maddesiyle ilgili olduğu yanılgısına düşüldüğü için hüküm bozulmuştur. Karar sonrası, kazanılmış haklar göz önünde bulundurularak yeni bir hüküm kurulacaktır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi: bir başkasına ait olan para veya malı hırsızlık suçu
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesi: bir başkasına ait olan para veya malı çalmak, açıklıkla belirtilen bir yerden almak veya kendisine teslim edilmesi için sahibini veya onun yerine geçen kişiyi aldatmak suretiyle elde etmek suçu

2. Ceza Dairesi 2020/1920 E. , 2020/10519 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanığın mahkemesince resen açılan 02/07/2015 tarihli duruşmada alınan ifadesinde müdafi istemediğini belirttiği gibi, zorunlu müdafii atanmasının da gerekli olmadığının anlaşılması karşısında; mahkeme tarafından atanan müdafi Av. ... öğrenme üzerine 11/11/2015 tarihli kararı, temyiz etmiş ise de, anılan müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı belirlenmekle; sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, olay günü Çivril Devlet Hastanesinde diyetisyen olarak görev yapan mağdurun hastane içerisinde bulunan odasına girerek cüzdanını çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 13.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.