Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/36406 Esas 2015/804 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/36406
Karar No: 2015/804
Karar Tarihi: 13.01.2015

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/36406 Esas 2015/804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu ceza davasında, sanıklardan bazılarının bir parseldeki hakları ihlal ettiği iddia edilerek yargılanmışlardır. Mahkeme, bazı sanıkların suçsuz olduğuna karar verirken, diğer sanığın bir başka parseldeki hakları da ihlal ettiği için suçlu olduğuna hükmetmiştir. Ancak mahkeme, suçlu olduğu kabul edilen sanığın suçlarının ayrı ayrı cezalandırılması gerektiğini değil, aynı karar altında işlendiği için tek bir suçun oluştuğunu ve ceza miktarının tecavüze uğrayan alanın büyüklüğüne göre belirlenmesi gerektiğini unutmuştur. Ayrıca, kararın verildiği tarihte geçerli olan kanunlardaki değişikliklerin infaz konusunda da etkili olacağına dikkat çekilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/6. maddesi, 5739 sayılı Yasa, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu'nun 106. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'nun 321. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2014/36406 E. , 2015/804 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : - Sanıklar ... ve ..."in 434 nolu parsele tecavüzlerinden beraatlerine,
- Sanık ..."un... nolu parsele tecavüzden beraat; ... nolu parsele tecavüz ve yol boşluğuna tecavüz suçlarından hükümlülük,

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sabit olduğuna yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin oybirliğiyle (ONANMASINA),
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelemesine gelince;
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak:
a- Sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzünün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği, farklı zamanlarda farklı parsellere veya aynı parselin değişik bölümlerine tecavüzde bulunulması halinde, suçun kısa zaman aralığında aynı karar altında işlenmesinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, aksi halde yani yeni bir suç işleme kararı altında işlendiğinin tespiti halinde ise iki ayrı suçun oluşacağı gözetilerek uygulama yapılması gerektiğinden, somut olayda aynı köydeki yol boşluğuna ve 352 no"lu mera parseline tecavüz tarihleri ve aynı veya ayrı bir suç işleme kararı bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

b- Hüküm tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nun 106. maddesinin 4 ve 9. fıkrasının yeniden düzenlenip 10. fıkrasınında yürülülükten kaldırılması karşısında infazda, yetkiyi kısıtlayacak şekilde hapisten çevrili adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin belirtilmesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 13.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.