Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-506 sayılı Kanunun 10. maddesine göre sorumluluk; kusursuzluk ilkesine dayanır. İş kazasında işverenin hiç kusuru olmasa bile, şayet sigortalının işe girişi süresinde Kuruma bildirilmemişse, Kurumca yapılan sosyal sigorta yardımlarından 10.maddeye göre sorumlu tutulması gerekir.
İşverenin, 506 sayılı Kanunun 26. maddesi yanında 10. maddesi uyarınca da sorumlu tutulması gerektiğinin tespiti halinde, işverenin %100 kusurlu olduğu kabul edilerek, hesaplanacak tazminat miktarından, Borçlar Kanununun 43 ve 44. maddeleri uyarınca sigortalının kusurunun %50’sinden az olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
Somut olayda, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan ödemelerin, davalı işveren Şirket ile üçüncü kişi davalı ...’den 506 sayılı Yasanın 10.ve 26.maddelerine dayalı olarak rücuan tahsili istemine ilişkin olan davada; 506 sayılı Yasanın 10.maddesine göre sorumlu olduğu miktarın davalı işverenden, anılan yasanın 26.maddesine göre sorumlu olunan miktarın ise teselsül esasına göre diğer davalıdan müteselsilen tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik kurum alacağına hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı,6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının tamamen silinerek, yerine,
“1-Davanın kısmen kabulü ile, 6.424,13TL kurum alacağının; (üçüncü kişi davalı ...’in sorumluluğunun 506 sayılı Yasanın 26.madde hükmü gereği 6.086,01 TL ile sınırlı olmak üzere) gelirin tahsis onay, geçici iş göremezlik ve tedavi masraflarının ayrı ayrı ödeme ve sarf tarihlerinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine,
2-Alınması gereken 438,83TL harcın (davalı ...’in 415,74TL’sından sorumlu olmak üzere) davalılardan müteselsilen alınarak hazineye irat kaydına,
3-Davacı kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. göre 770,90TL (davalı ...’in 730,32TL’sından sorumlu olmak üzere) vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacı tarafça yapılan toplam 357,00TL yargılama giderinin kabul ret oranına göre 339,15TL sının (davalı ...’in 321,30TL’sından sorumlu olmak üzere)davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Gider avansının kalan kısmının talep halinde ilgilisine iadesine,” yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.